Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yüksəklik — is. 1. Hündürlük, ucalıq; yüksək şeyin halı. Dağın yüksəkliyi. Divarın yüksəkliyi. Evin yüksəkliyi iyirmi metrdir. Bu yüksəklikdə ağac görməmişəm. 2. Yer səthindən yüksəkdə olan sahə, yer; dağlıq, təpəlik. Yüksəklikdə bitən ağaclar. Yüksəklikdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cidaganə — ə. və f. 1) ayrıca, ayrı olaraq; 2) təkbaşına, təklikdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vahidən — ə. təklikdə, bir bir, tək tək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağlatmaq — f. 1. Ağlamağa məcbur etmək, birinin ağlamasına səbəb olmaq. Uşağı ağlatmaq. – <Laçın> iki üç yaş özündən böyük oğlanları təklikdə döyüb ağlatmağı da bacarırdı. M. Hüs.. 2. məc. Çox təsir etmək, son dərəcə mütəəssir etmək. Ağlatmayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrıca — 1. zərf Ayrı olaraq, xüsusi olaraq, təklikdə. Ayrıca oturmaq. Ayrıca yaşamaq. Bu barədə ayrıca danışarıq. 2. sif. Xüsusi, ayrı, tək. Ayrıca otaq. Ayrıca loja. Ayrıca yol. – Fatma Məsmənin uşaqları üçün ayrıca yağlı fətir kündəsi hazırlamışdı. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılıqda — z. 1. Ayrı olaraq, ayrıca. Məktəblərdə oğlanlarla qızların ayrılıqda təhsil almaları göstərdi ki, bu təhsil sistemi özünü doğrultmur. Az. qad. 2. Təklikdə, xüsusilikdə; xəlvəti. Bu sirri sənə ayrılıqda deyərəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baxışmaq — qarş. Bir birinə baxmaq. Qaraca qız və Ağca xanım nəzərlərini birbirinə salıb, bir müddət diqqətlə baxışdılar. S. S. A.. <Sevənlər> bir birini gördükdə susur, gözaltı baxışır, ah çəkir, təklikdə ağlayır, xəyala dalırdılar. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diapazun — <yun.> 1. mus. Hər hansı bir müğənninin, yaxud musiqi alətinin malik olduğu müxtəlif yüksəklikdə olan səslərin məcmusu. Müğənninin səs diapazonu böyükdür. – Nəğməkarların və ya musiqi alətlərinin ən bəm səsdən ən zil səsə qədər malik olduğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövl — is. <ər.> Qorxu, dəhşət, vahimə. <Şahmar> hövl içində həyət qapısına doğru addımladı. B. Bayramov. Hövl eləmək (etmək) – qorxmaq, dəhşətə gəlmək, dəhşətlənmək, vahimə basmaq. Təklikdən hövl etmək. – Xəyalı dərinlərə işləyən qoca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
